قبل از خواندن این مطلب پیشنهاد میشود «بیزنس اتیکت یا Business Etiquette چیست ؟» را مطالعه نمایید.
بیاید اعتراف کنیم همه ما گاهی می‌لغزیم. شاید به هر پیامی به سرعت پاسخ ندهیم یا حتی زیر لب به دیگران ناسزا بگوییم. اما با این وجود انسانهای خوبی هستیم، درسته ؟ آیا واقعا باید نگران نکتات ظریف رفتار درست باشیم ؟
اجازه دهید مودبانه پاسخ بدهم : بله
در عصری که دفاتر کاری به اتاقک های پارتیشن بندی شده یا اشتراکی تبدیل شده اند و وسایل الکترونیکی ما لحظه به لحظه ما را به یکدیگر مرتبط میکنند و مرزهای بین زندگی حرفه ای و شخصی ما در حال از بین رفتن است، ما بیش از هر زمان دیگری به رعایت قوانین آداب معاشرت نیاز داریم. در این شرایط، آداب معاشرت آن دستورالعمل رفتاری است که به ما امکان می دهد با سهولت نسبی در کنار هم زندگی و کار کنیم، روابط خوب را تقویت کرده، و اصطکاک های اجتماعی را که مانع خوشبختی و حتی موفقیت حرفه ای ما می شود، کاهش می دهد.
همانطور که پگی و پیتر پست در کتاب خود The Etiquette Advantage in Business گفته اند:
“آگاهی از نحوه رفتار درست در طیف گسترده ای از موقعیت های حرفه ای، نه تنها شما را به فردی خوشایند، با اعتماد به نفس و دوست داشتنی تبدیل می کند بلکه ابزارهای بسیار مهمی را در اختیار شما قرار می دهد … که به شما و شرکت شما در رسیدن به سمت اهداف مشترک کمک می کند.”
یا همانطور که جودیت مارتین در کتاب خود Miss Manners Minds Your Business (تالیف شده توسط وی و پسرش نیکولاس مارتین) به طور واضح بیان می کند:
“همه ما درگیر یک سردرگمی فرهنگی گسترده تر هستیم که محیط کار را تبدیل به میدان مینی از قوانین آداب معاشرت کرده است. فرقی نمی‌کند تقصیر را به گردن بی قید و بندی در رفتار اداری و یا سختگیری بیش از اندازه بیاندازید … به نظر میرسد همه ما گاهی یکدیگر را عصبی میکنیم”
بدون شک، آداب و رسوم اجتماعی به سرعت در حال تغییر بوده، خانه و محل کار چنان در هم تنیده شده اند که حتی خوش برخورد ترین افراد نیز گاهی سردرگم می شوند. بنابراین میتوان در قدرت باقی ماندن توصیه هایی از جنس نحوه رفتار درست را از سال 1530 با انتشار کتابی از اراسموس که در مورد رفتار درست برای پسران به نام “no fidgeting, no scratching” و در ادامه با محبوبیت بیشتر تالیفات مورد توجهی مانند Miss Manners و امیلی پست تا ظهور تازه واردان نسبتاً جدیدی مانند ستون توصیه های مجله Slate ، بخش Dear Lucy نشریه Financial Times و ستون “Social Q’s” از نیویورک تایمز درک کرد.
در نظر بگیرید: آیا یک مدیر زن باید بایستد تا با یک همکار مرد جوانتر دست بدهد؟
Miss Manners به ما یاد می دهد که سن، رتبه و محل آن اتفاق را در نظر بگیریم. قوانین اصلی هنوز به طور کلی پاربرجا هستند: زنان برای مردان، افراد مسن برای افراد جوان تر و افراد با رتبه بالاتر برای افراد دارای رتبه پایین تر از جای خود بلند نمیشوند. اما اگر شما یک زن مسن و رده‌بالا در سازمان هستید و جلسه ای در دفتر شما در حال برگذاری است، باید بایستید و دست بدهید چون میزبان هستید با این حال، Miss Manners به مفاهیم در حال تکامل نقش‌های جنسیتی اشاره میکند و اجازه میدهد که جنسیت در محیط کار از پایین ترین اولویت برخوردار باشد.
پیش از ورود به دنیای تجارت، میبایست یاد بگیرید که تبدیل به شخص دیگری شوید. چیزی که از آن به عنوان هویت حرفه ای فرد یاد میکنیم
اما چگونه با مزاحمت های کوچک محیط کار مدرن کنار بیایید ؟ وقتی همکارتان در میز کناری ناهار بدبویی آورده است، چه می کنید؟ وقتی دیگران با تلفن های همراه خود بلند بلند صحبت میکنند چه ؟ وقتی مدیر شما به ایمیل شما پاسخ نمی دهد؟ وقتی یک کارفرمای احتمالی دریافت رزومه شما را تایید نمی کند؟ قوانین دنیای کار در حال تغییر است. آیا این بدان معناست که اصول رفتار درست نیز درحال تغییر هستند؟
قطعا خیر، امیلی پست به سادگی بیان میکند:
“آداب معاشرت کاری مجموعه ای از قوانین آهنین نیستند. در واقع آنچه بیشتر مردم از آن با عنوان آداب معاشرت در زندگی کاری و حرفه ای یاد میکنند صرفا نگاهی کمی سختگیرانه تر به ملاحظات اجتماعی، احترام متقابل و صداقت با اطرافیان است.”
جودیت مارتین این تمایز را به شکل واضح تری ترسیم میکند:
“رفتار درست «رعایت اصول ادب در برخورد های روزمره» و آداب معاشرت (اتیکت) «مجموعه قوانینی رفتاری است که در موقعیت های مشخص اعمال میشود»”
بنابراین رفتارهای درست تغییر نمیکنند اما اداب معاشرت تکامل می‌یابند. وقتی به درک درستی از این مفهوم برسید تقریبا خواهید توانست باقی مفاهیم مربوطه را نیز درک کنید.
اگر این دو کتاب را بخوانید، خواهید فهمید انتقاد از لباس مدیرتان کار هوشمندانه ای نیست و نباید تلفن همراه خود را روی بلندگو قرار دهید مگر آنکه پشت درهای بسته باشید و شیوه هایی غیر پرخاشگرانه وجود دارند که میتوانید به همکار کناردستی خود گوشزد کنید که با صدای بلند با تلفن خود صحبت میکند و یا بوی ماهی که برای ناهار به همراه آورده موجب از دست رفتن تمرکز شما میشود. پاسخ بسیاری از سوالات خود را پیدا خواهید کرد. این فرهنگ عمومی محیط کاری شماست که مشخص میکند نگاه کردن به فضای کاری کنار دستی کار درستی است یا نه
در این پاراگراف که به دلایلی مایل به ترجمه آن نیستم نویسنده به این موضوع اشاره میکند که گاهی اوقات در هم شکستن ساختار های آداب معاشرت شاید مورد تایید نباشد اما شما را به مقصود میرساند مانند گاهی که در هزارتوی بروکراسی اداره ای گیر افتاده اید ممکن است با یکبار فریاد زدن بتوانید با مسئول مربوطه مشکلتان را مطرح کنید.
راهنمای دایرت المعارف گونه امیلی پست میان این دو کتاب کاربردی تر است به عنوان مثال در مورد سوال وقتی یک کارفرمای احتمالی دریافت رزومه شما را تایید نمی کند؟ امیلی پست به خوبی شما را در میان پروتکل های شغل یابی راهبری میکند. و همچنین پاسخ هایی برای این سوال که رفتار درست با همکاری که دچار بیماری جدی شده و یا به تازگی طلاق یا سقط جنین را تجربه کرده چگونه است، میدهد.
مطئمنا امروزه متخصصین زیادی در حوزه آداب معاشرت حضور دارند که گاهی نظرات پرسش برانگیزی مطرح میکنند. به طور مثال اخیرا در مقاله ای در مجله Forbes گفته شده بود که ما نباید ایمیل خود را در آسانسور چک کنیم، و من هنوز متعجبم که چرا ؟ همانگونه که در کتاب جودیت مارتین خواندیم:
“هدف از وجود آداب معاشرت کاری حفظ شعونات شخصی، احترام گزاردن به دیگران، ایجاد فضای کاری خوشایند بدون تجاوز به حریم خصوصی یکدیگر، ایجاد تعادل در رقابت در کنار همکاری، قبول مسئولیت با حفظ انعطاف پذیری، توجه در عین ملاحظه گری و حفظ صداقت در کنار درایت است”
آداب معاشرت قواعد زندگی معقول را مشخص میکند. به ما کمک میکند تا در مسیر رسیدن به خواسته خود کمتر یکدیگر را آزار دهیم و می‌تواند مارا از مزاحمت های روزمره زندگی اداره نجات بخشد. از همه مهمتر به ما اجازه میدهد تا مرزهای زندگی متمدنانه را بازترسیم کرده و سلامت روحی و روانی خود را تضمین نماییم.
منبع
این مطلب ترجمه مقاله ای به نام behave yourself از مجله کسب و کار هاروارد بود. از طریق لینک زیر میتوانید به نسخه اصلی آن دسترسی داشته باشید
ایده اصلی مقاله جذاب بود اما در نهایت به دستورالعمل مشخصی نرسید و در عین حال ارجاعات متعدد به نویسندگان و کتاب هایی که احتمالا برای مخاطب ایرانی غریبه اند، می‌توانست بطریقی حذف شود.
اما در مجموع مفید بود، ممنون
در مورد کتاب هایی که برای ایرانی ها غریبه اند درسته منم قسمتیش رو حذف کردم در ترجمه ولی دستور العمل مشخص رو کم کم اضافه میکنم